Ik hield van verjaardagen. Dat ik dit ooit in de verleden tijd zou typen, had ik nooit durven denken. Ooit keek ik wekenlang, misschien zelfs maandenlang, uit naar mijn verjaardag. Het scheelde niet veel of ik begon al vanaf 22 januari terug af te tellen. Zo ver zal het nu niet meer komen, vrees ik.

Mijn meest recente verjaardag dateert van 21 januari. 34 lentes ondertussen. Waar ik 30 worden verschrikkelijk vond, ben ik nu blij dat ik mijn verjaardag kan en mag vieren. Het is velen immers niet gegund. Het verlangen is echter verdwenen.

Uiteraard ben ik op zoek gegaan naar de oorzaak van dit gebrek aan verlangen. Ouder worden is het alvast niet. Zoals ik al zei: ik ben blij met elke verjaardag die ik mag vieren. Ik voel me ook veel beter in mijn vel dan pakweg tien jaar geleden. Neen, daar wringt het schoentje niet.

Eigenlijk gaat het al een aantal jaar bergaf met het aftellen naar mijn verjaardag. En dat heeft alles te maken met het digitale. Waar ik op alle vlakken een digitaal beestje ben (hell, ik kocht een Kindle!), blijf ik toch trouw aan een aantal tradities. Eén ervan is de liefde voor papier en bijgevolg ook post. Echte post, geen digitaal gedoe. Akkoord, een aantal jaren geleden ben ik zelf gestopt met het sturen van kerstkaartjes, maar dat had een heel andere reden. Echter, ik krijg zo graag post. Al van zo lang ik mij kan herinneren. Als kind stelde ik elke dag opnieuw dezelfde vraag. Of de postbode al geweest was. Je moet weten dat ik in die tijd, het internet was er nog niet, heel veel pennenvriendinnetjes had. Heerlijk vond ik dat.
Het zal je dan ook niet verbazen dat ik mijn verjaardagen toen wel koesterde. Al van de tweede week van januari was het elke dag reikhalzend uitkijken naar verjaardagskaartjes.

Tegenwoordig zijn de kaartjes op één hand te tellen. Een aantal jaren geleden verdrong het sms-bericht de verjaardagskaart. Vandaag de dag heeft Facebook het pleidooi gewonnen. Leuk zijn ze wel, al die wensen op mijn timeline. Maar de papieren kaartjes vind ik des te leuker. Ik koester ze en hoop ze volgend jaar opnieuw in mijn bus te vinden.

Vanaf volgend jaar dus graag terug een analoge verjaardag. Doen jullie mee?